Rouwbegeleiding
Leven is verlies ervaren
Overleven is leren om er mee om te gaan
(Manu Keirse)
Rouw hoort bij het leven. We worden allemaal vroeg of laat blootgesteld aan rouw.
Het verlies van je baan, een scheiding, een gedwongen verhuizing, het verlies van je hobby (een vereniging die er mee stopt etc.) zijn ook allemaal rouw en verlies ervaringen.
Daarnaast het verlies van een dierbare, je gezondheid, het leven wat totaal op zijn kop gezet wordt door een ernstige ziekte die misschien het einde van je leven betekend, een ernstig ongeluk of ziekte waardoor je je oude leven niet meer kan leiden. Allemaal rouw en verlies ervaringen.
Dan is er nog uitgestelde rouw, rouw die pas maanden of jaren na een verlies opleeft. En onderdrukte rouw, emotionele pijn die werd verdrongen.
50% van de rouwende hersteld zelf, zonder hulp.
40% van de rouwende die het zelf niet redden kunnen bij een psychosociaal (rouw) therapeut terecht en werken aan; stilstaan bij de pijn en realiteit van het verlies, verminderen van zelf ondermijnend gedrag en gedachten, betekenisverlening, en versterken van vervullende activiteiten. Goede aanvullingen zijn schrijfopdrachten en rituelen uitvoeren.
En zoals Manu Keirse in zijn boek “helpen bij verlies en verdriet” schrijft, zal ik luisteren, luisteren en luisteren. Daarnaast ook nog luisteren. Met veel, heel veel empathie.
Maar wanneer wordt rouw verstoorde rouw (Persisterende Complexe Rouwstoornis)? Wanneer is het noodzakelijk dat die diagnose wordt gesteld en wanneer kunnen medicijnen e.d. ingezet worden?
Om en nabij 10% van de mensen krijgt wel serieuze psychische problemen waar psychiatrische zorg voor is aangewezen. Het gaat dan om PTSS (posttraumatische stress stoornis) en depressie – maar het kan ook samengaan met allerlei andere problemen (alcoholgebruik, ernstige psychiatrische aandoeningen) die na de dood van een partner of kind ineens fors opleven. Dat zijn de mensen die een goed geschoolde psychosociaal counselor/therapeut snel herkend aan hun lijden en disfunctioneren. En die worden doorgestuurd naar de huisarts, die dan weer verwijst naar de psychiater.
Wanneer je er niet zelf uit komt (dus bij die 40%hoort) kun je een afspraak met mij maken. Samen gaan we kijken hoe we aan jouw rouw kunnen werken. Want dat is rouw, heel hard werken. Het wordt niet voor niets ook wel rouwarbeid genoemd.
Ik doe niet aan “het een plekje geven” want dat lukt niemand. Rouw blijft het hele leven lang aanwezig. De scherpe kantjes gaan er wel van af en daarnaast gebeurd het zo maar dat je weer heel verdrietig wordt. Wanneer het een speciale dag voor jou is, of was voor de overledene bijvoorbeeld.
Ook bij een ernstige ziekte waardoor je leven totaal anders wordt kan ik je bijstaan. We gaan kijken hoe jouw nieuwe leven er uit ziet, en wat er nog wél mogelijk is.
Soms is de ziekte zo ernstig dat er geen genezing meer mogelijk is. Wat wil je nog doen? Wie wil je nog zien? En wat wil je nalaten aan je dierbaren wanneer je er niet meer bent?
Dit zijn serieuze situaties en ik kan je bijstaan in het vinden van manieren om hier mee om te gaan.
Ook kan ik je bijstaan in de palliatieve fase zie “stervensbegeleiding”
